Η 10η Μαΐου είναι μια μέρα μνήμης για την Κύπρο, αλλά και ολόκληρο τον ελληνισμό. Σαν σήμερα, λοιπόν, πριν από 63 χρόνια ο Μιχαλάκης Καραόλης και ο Ανδρέας Δημητρίου εκτελέστηκαν από τους Άγγλους. Οι δύο αγωνιστές αποτέλεσαν τα πρώτα άτομα που καταδικάστηκαν σε θάνατο και απαγχονίστηκαν από τις Δυνάμεις Κατοχής μετά την έναρξη της Ε.Ο.Κ.Α τον Απρίλιο του προηγουμένου έτους. Η  εκτέλεση των δύο ηρώων, αλλά και η στάση των Άγγλων τόσο πριν όσο και μετά την καταδίκη και τον θάνατο των δύο νεαρών, προκάλεσε την παγκόσμια συγκίνηση και την διεθνή κατακραυγή. Χαρακτηριστικά θα μπορούσαν να αναφερθούν δύο στοιχεία. Το πρώτο είναι η απόρριψη της έφεσης του Δημητρίου τόσο από τον Κυβερνήτη Χάρτινγκ όσο και από την Βασίλισσα Ελισάβετ, οι οποίοι αρνήθηκαν να αποδώσουν την Χάρη παρά το νεαρό της ηλικίας του κατηγορούμενου. Το δεύτερο αφορά τον Καραολή. Καταδικάστηκε όντας αθώος, γεγονός που αποδείχθηκε από την εξέταση της σφαίρας που σκότωσε τον αστυνομικόΗρόδοτο Πάλλη, επειδή αρνήθηκε να προδώσει τους συντρόφους του. Επίσης μετά την εκτέλεση οι Δυνάμεις Κατοχής δεν παρέδωσαν το νεκρό του σώμα στην οικογένεια του, αλλά το έθαψαν σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο  εντός των Φυλακών, που ονομάζεται ” Φυλακισμένα Μνήματα”.

Τα δύο νέα αυτά παιδιά αποτέλεσαν έμπνευση για τους εμπλεκόμενους στον Κυπριακό Αγώνα και μαζί με τους υπόλοιπους ήρωες κατάφεραν, μετά και από σειρά διπλωματικών διαδικασιών, να φθάσουμε στις Συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου, οι οποίες έδωσαν τέλος στη Βρετανική κυριαρχία στο νησί της Αφροδίτης και οδήγησαν στην ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το ανεξάρτητο Κυπριακό Κράτος δυστυχώς δεν μπόρεσε να αντέξει για πολύ χωρίς εντάσεις και νέα προβλήματα. Τέσσερα χρόνια μόλις μετά τις πρώτες υπογραφές, το 1963 δηλαδή, η κίνηση του Αρχιεπισκόπου Μακάριου να προβεί σε αλλαγές του Συντάγματος, τα περίφημα 13 σημεία, οδήγησε σε σφοδρές συγκρούσεις ανάμεσα στις δύο κοινότητες και ουσιαστικά στην κατάρρευση των Συμφωνιών. Δυστυχώς οι Συμφωνίες Ζυρίχης Λονδίνου χρησιμοποιήθηκαν από την Τουρκία ως δικαιολογία για την εισβολή των στρατευμάτων στο νησί και τη δημιουργία του Ψευδοκράτους.
Από τότε μέχρι και σήμερα το Κυπριακό ζήτημα παραμένει ανοικτό και άλυτο. Παρά τη διεθνή απομόνωση του κρατιδίου, που από το 1983 η Τουρκία ονομάζει ” Τούρκικη Δημοκρατία της Βόρειου Κύπρου” , η κατάσταση δεν έχει βελτιωθεί. Σημαντικά μέρη της Κύπρου, όπως η Κυρήνεια και η Αμμόχωστος, παραμένουν υπό την κατοχή των τούρκικων στρατευμάτων. Σήμερα μετά από τόσα χρόνια οι δύο κοινότητες αντί να ενωθούν και να προχωρήσουν μαζί σε ένα κοινό και ελπιδοφόρο μέλλον, παραμένουν απέναντι η μία στην άλλη χωρίς σημεία επαφής και με την Δαμόκλειο Σπάθη μιας σύρραξης να κρέμεται  από πάνω τους. Η ένταση που υπάρχει με αφορμή την εκμετάλλευση της Κυπριακής Α.Ο.Ζ είναι ενδεικτική του πως αντιμετωπίζουν οι δύο μεγάλες χώρες, Ελλάδα και Τουρκία, το θέμα. Η Τουρκία συνεχίζει να προκαλεί κατά την προσφιλή της συνήθεια και να απειλεί όσους θεωρεί ότι την αποκλείουν, ενώ η Ελλάδα παραμένει στη γωνία και αρέσκεται στο να κρύβεται πίσω από τις μεγάλες δυνάμεις που έχουν αναλάβει την στρατιωτική προστασία των προσπαθειών εξόρυξης. Μην γελιέστε όμως. Γάλλοι και Αμερικανοί δεν αγάπησαν ξαφνικά τους Ελληνοκύπριους και αισθάνονται την αδικία που αυτοί υφίστανται από την συνεχιζόμενη προκλητικότητα και αδιαλλαξία των Τούρκων. Τα οικονομικά τους συμφέροντα υπερασπίζονται και η αγάπη τους έχει και όνομα, χρήμα και όρια, προστασία των εταιρειών.
Ο Μιχαλάκης Καραολής, ο Ανδρέας Δημητρίου, ο μαθητής Ευαγόρας Παλληκαρίδης, ο Γρηγόρης Αυξεντίου και τόσοι άλλοι που έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία της πατρίδας έμειναν στην ιστορία για την ανδρεία τους, την θυσία τους και τον πατριωτισμό τους. Το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τους θυμόμαστε, να τους τιμούμε και να τους μνημονεύουμε κρατώντας ζωντανή τη μνήμη τους από γενιά σε γενιά. ΑΘΑΝΑΤΟΙ….

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here