Μέρα Μαγιού μου μίσεψες…
Μέρα Μαγιού σε χάνω….
1η Μαΐου, μέρα ιστορική για τους λαούς του πλανήτη. Μέρα δεμένη με μνήμες, με αγώνες, με ήρωες, με χιλιάδες νεκρούς, θυσία στην εκατόμβη της ιστορίας για ένα καλύτερο μέλλον, για μια καλύτερη ζωή, για το αύριο. Μέρα σημαδεμένη στην πρόσφατη ιστορία μας με εκτελέσεις στην Καισαριανή από τους Γερμανούς κατακτητές Ελλήνων πατριωτών, Ελλήνων αγωνιστών. Τη σκυτάλη έλαβε ο Αλέξανδρος Παναγούλης. Φοιτητής στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο, μέλος της εκτελεστικής επιτροπής των Σοσιαλιστικών νεολαιών, ποιητής βραβευμένος στην Ιταλία με το βραβείο της Αντιφασιστικής Αντίστασης για την ποιητική του συλλογή “Μέσα από την Φυλακή σας γράφω”.
Στις 13 Αυγούστου του 1968 επιχείρησε να σκοτώσει τον δικτάτορα Παπαδόπουλο. Καταδικάστηκε δύο φορές σε θάνατο τον Νοέμβρη του ίδιου έτους από το έκτακτο στρατοδικείο της Αθήνας. Η διεθνής κατακραυγή και κινητοποίηση απέτρεψε την εκτέλεση. Αφέθηκε ελεύθερος μαζί με άλλους πολιτικούς κρατούμενους το 1973 στα πλαίσια της αμνηστίας και έφυγε στην Ιταλία, συνεχίζοντας την αντιδικτατορική του δράση. Με τη μεταπολίτευση επιστρέφει στην πατρίδα και εκλέγεται βουλευτής. Την Πρωτομαγιά του 1978 το αίμα του πότισε την λεωφόρο Βουλιαγμένης σε ένα ανεξερεύνητο και μυστηριώδες τροχαίο, όπως χαρακτηρίστηκε, προσθέτοντας το όνομα του στους ήρωες- σύμβολα των αγώνων για ανεξαρτησία και ελευθερία των λαών μακραίνοντας τον κατάλογο όσων ποτίζουν με το αίμα τους το δέντρο της ανεξαρτησίας, της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας . Δέντρο στυλοβάτη της ιστορίας και των λαών.
