Αλήθεια πόσο απέχει το ΚΙΝ.ΑΛ από το όραμα του Ανδρέα ; | Του Χρήστου Σούτου

Μην γελιέστε δεν υπάρχει κανένα ΚΙΝ.ΑΛ. Ο πολιτικός φορέας που ιδρύθηκε πριν από περίπου ένα χρόνο με τη συμμετοχή των μεγαλυτέρων κομμάτων του χώρου, ΠΑ.ΣΟ.Κ, ΔΗ.ΜΑΡ, Ποτάμι, ΚΙ.ΔΗ.ΣΟ και διάφοροι άλλοι ανήκει πια στο παρελθόν. Το Ποτάμι έφυγε πρώτο, ακολούθησε η ΔΗ.ΜΑΡ και πλέον έχουν μείνει το ΠΑ.ΣΟ.Κ, ο Γιώργος Παπανδρέου και …..το χάος. Η επιλογή να συρθεί το κόμμα, που έφτιαξε ο μεγάλος ηγέτης Ανδρέας Παπανδρέου, σε μια πολιτική συνεργασία δομημένη με πρόχειρες σημειώσεις και όχι συγκεκριμένη στόχευση και προγραμματισμό, αποτελεί ντροπή για όσους την έκαναν πράξη. Η επιλογή να αφήσει το ΠΑ.ΣΟ.Κ ελεύθερο το πεδίο σε άλλα κόμματα, βλέπε το κακέκτυπο ΣΥΡΙΖΑ, να βρουν πρόσφορο έδαφος και να ποδηγετήσουν έναν κόσμο που είχε ακολουθήσει επί δεκαετίες το κόμμα που άλλαξε την Ελλάδα, που βελτίωσε το βιοτικό επίπεδο των πολιτών, που έκανε πράξη την Εθνική Συμφιλίωση, που αναγνώρισε την Εθνική Αντίσταση, που έδωσε αγώνες για τα δικαιώματα των εργαζομένων να τίθεται έτσι αβασάνιστα στο περιθώριο από άτομα που ευεργετήθηκσν από αυτό, είναι μέγιστο πολιτικό σφάλμα. Ναι έκανε και λάθη και μάλιστα πολλά. Ναι ήταν και είναι μέρος της κρίσης. Ναι έχει τεράστιες ευθύνες για την σημερινή κατάσταση. Ναι σε όλα τα παραπάνω, όμως υπάρχει και ένα μεγάλο αλλά.

Το ΠΑ.ΣΟ.Κ ήταν, είναι και θα είναι εκείνος ο πολιτικός φορέας που πήρε την ευθύνη να σώσει τη χώρα, που του έσκασε η δημοσιονομική βόμβα στα χέρια του, που πήρε το ναυάγιο της διακυβέρνησης Καραμανλή και δεν μπόρεσε να αποτρέψει την πορεία του προς τα βράχια και το βυθό, που λοιδωρήθηκε όσο κανένας άλλος από τους χθεσινούς τιμητές και σημερινούς συνδαιτυμόνες της κ.Μέρκελ και του Δ.Ν.Τ. Ας τελειώνουμε λοιπόν με τα ψέματα και τις υποκρισίες. Γιατί θα πρέπει να αλλάξει όνομα και σήμα ο βασικός εκφραστής της Κεντροαριστεράς; Γιατί θα πρέπει να ντρέπεται κανείς να δηλώσει φίλος του Κινήματος; Γιατί θα πρέπει να υποστεί λοβοτομή ο Έλληνας ψηφοφόρος και όχι μια ειλικρινή συγγνώμη και μια πραγματική αυτοκάθαρση από το κόμμα που ψήφισε, στήριξε, λάτρεψε, αγωνίστηκε γι΄αυτό και του άλλαξε τη μοίρα και τη ζωή; Αφήστε λοιπόν τα ΚΙΝ.ΑΛ και άλλα παραμύθια και αν θέλετε να ξαναβρείτε τη θέση σας στο σημερινό πολιτικό σκηνικό επιστρέψτε στις ρίζες σας και προχωρήστε σε ολική αναδόμηση των πάντων εντός του πραγματικού κινήματος αλλαγής, του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Είναι τουλάχιστον υποκριτικό να μιλάτε για νέα εποχή και επειδή δεν έχετε τίποτα να προτείνετε, να επικαλείστε τον τεράστιο Ανδρέα Παπανδρέου για να κεντρίσετε τα ένστικτα και το θυμικό του κόσμου. Αυτό που έχει αξία να σκεφτείτε είναι το κατά πόσο εσείς έχετε σχέση με τις αρχές και το μεγαλείο του ηγέτη που επαναφέρετε στην πρώτη γραμμή όποτε σας βολεύει.

Κλείνω με μια πρόταση. Η πραγματική αλλαγή που ευαγγελίζεστε δεν είναι ούτε στο όνομα, ούτε στο τραγικό σήμα που δημιουργήσατε. Η πραγματική αλλαγή βρίσκεται αλλού. Αλλάξτε πρόσωπα, που ακόμα και σήμερα είναι τα ίδια σε καίριες θέσεις, ζητήστε συγγνώμη για τα πολλά και σημαντικά λάθη σας που οδήγησαν εδώ τη χώρα, προτείνετε λύσεις και βάλτε μπροστά ανθρώπους που δεν αποτελούν μέρος του προβλήματος, μέρος της κρίσης. Είναι το λιγότερο κωμικό να έχεις την αίσθηση ότι θα πείσεις τον σύγχρονο Έλληνα, ότι θα πείσεις τα νέα παιδιά να σε στηρίξουν, να οργανωθούν πλάι σου και να σε ψηφίσουν όταν βλέπουν οι λύσεις να προτείνονται και οι προτάσεις να κατατίθενται από τα ίδια άτομα που δημιούργησαν το πρόβλημα. Κοιτάμε επομένως πρώτα το καθρέπτη μας και μετά απευθυνόμαστε στο κόσμο……