Ημέρα Δευτέρα. Έτος 2019 και ημερομηνία 25η Μαρτίου. Δύο χρόνια πριν την συμπλήρωση 200 χρόνων από την έναρξη της Επαναστάσεως του 1821 που οδήγησε στην δημιουργία του σύγχρονου ελληνικού κράτους. Μια χρονιά που θα μας θυμίζει πάντα, τόσο σε όσους τη ζήσαμε όσο και στις επόμενες γενιές, τη συμφωνία των Πρεσπών. Θα μας θυμίζει πως τότε η ελληνική κυβέρνηση, χωρίς καμία εθνική συνεννόηση και κυρίως με το μεγαλύτερο μέρος του λαού εναντίον της, αποφάσισε να έρθει σε συμφωνία με τα γειτονικά Σκόπια για την επίλυση ενός από τα μεγαλύτερα εθνικά ζητήματα, αυτό του ονόματος της γείτονος. Με την Συμφωνία των Πρεσπών, τις υπογραφές των κυρίων Κοτζιά και Ντιμιτρόφ και την επικύρωση αυτών από την ελληνική Βουλή, πλέον το γειτονικό κράτος αλλάζει το όνομα του και θα αποκαλείται εφεξής Βόρεια Μακεδονία. Τα απόνερα της πράξης αυτής έχουν αρχίσει να φαίνονται. Πέρα από το πως ο καθένας από μας αντιλαμβάνεται την εν λόγω Συμφωνία, το μόνο σίγουρο είναι πως είναι αρκετά πρόχειρη και αδύναμη σε ότι έχει να κάνει με τις εμπορικές σχέσεις των δύο χώρων, αλλά κυρίως στο πως θα ” πλασάρονται” τα προϊόντα των δικών μας επιχειρήσεων σε τρίτες χώρες.
Με το καλημέρα άρχισαν και τα πρώτα προβλήματα. Η Σκοπιανή πλευρά παραμένει προκλητική, αφού σε κάθε αναφορά της σε διεθνή Μ.Μ.Ε ” ξεχνά” τον όρο Βόρεια και μιλά για Μακεδονία. Η διάτρητη και επιζήμια Συμφωνία, για την πατρίδα μας, αφήνει το περιθώριο στον κ. Ζάεφ να μιλά για μακεδονική γλώσσα και εθνότητα αφήνοντας παράλληλα απαράδεκτα υπονοούμενα για μακεδονική μειονότητα στα ελληνικά εδάφη. Η σπουδή της κυβέρνησης να κλείσει όσο πιο γρήγορα γινόταν το θέμα και οι αστείες δικαιολογίες που πρόβαλε για τη βιασύνη της αυτή παραμένει ακατανόητη και πολύ δύσκολο να εξηγηθεί με πολιτικούς όρους. Δεν μπορώ να γνωρίζω τι θα μας φέρει το μέλλον, αλλά είναι δεδομένο πως η Συμφωνία των Πρεσπών θα δημιουργήσει πιο πολλά ζητήματα από αυτά που θεωρητικά επιλύει.
Το κακό όμως δεν σταματά εδώ. Πρόσφατα έγινε μια συνάντηση μεταξύ των Υπ. Εξωτερικών Ελλάδας και Τουρκίας στην οποία ο κ. Τσαβούσογλου μίλησε για μια ακόμη φορά για την ύπαρξη τούρκικης μειονότητας στη Θράκη. Θα μου πείτε ε και; Δυστυχώς δεν είχαμε μόνο αυτό. Είχαμε και την δήλωση του Έλληνα Υπουργού για τα δικαιώματα της γείτονος στη Ανατολική Μεσόγειο. Μέχρι εδώ ας τα λέμε καλά. Επειδή όμως με τους κυβερνώντες πρέπει να ψάχνεις και το από κάτω κείμενο θα ήθελα πολύ να μάθω τι εννοεί με τη φράση Ανατολική Μεσόγειο ο Υπουργός. Γιατί αν πήγε στο ίδιο σχολείο με τον κυβερνητικό βουλευτή Γιάννη Τσιρώνη, που θεωρεί ότι το Καστελόριζο για παράδειγμα δεν είναι στο Αιγαίο, αλλά στην Ανατολική Μεσόγειο, τότε πολύ φοβάμαι ότι μπλέξαμε. Ελπίζω πραγματικά να μην θελήσουν να λύσουν, μετά το Σκοπιανό και τα ελληνοτουρκικά με την ίδια βιασύνη και ιστορική προχειρότητα…..
τι Ωραίο σχόλιο και αληθηνο συμφωνώ