Αύγουστος 2018 και οι χοροί καλά κρατούν. Όλοι μιλούν για την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια, για την απαλλαγή από τον βραχνά της επιτήρησης των θεσμών, η τρόικα για να μην ξεχνιόμαστε, για τη δυνατότητα της Ελλάδας πια να βγει στις αγορές και να διεκδικήσει χωρίς περιορισμούς το μέλλον της. Είναι όμως έτσι ή όχι; Ορισμένοι διατηρούσαμε έντονες επιφυλάξεις για το αληθές της εξόδου το περασμένο καλοκαίρι. Δυστυχώς τα γεγονότα και των τελευταίων ημερών τείνουν να επαληθεύσουν τους φόβους και τις ανησυχίες μας.
Εδώ και λίγες μέρες θα έχετε αντιληφθεί ότι οι δανειστές αρνούνται να συμφωνήσουν στην πρόταση της κυβέρνησης για την αντικατάσταση του νόμου Κατσέλη σε ότι έχει να κάνει με την προστασία της πρώτης κατοικίας. Επίσης δεν δέχονται να δώσουν τη συγκατάθεση τους στα κυβερνητικά σχέδια για την αποπληρωμή χρεών των πολιτών προς το Δημόσιο σε 120 δόσεις. Προσθέστε σε όλα τα παραπάνω και την μη εκταμίευση της δόσης του ενός δις, που αφορά την επιστροφή κερδών από τα ελληνικά ομόλογα και θα έχετε συμπληρωμένο το κάδρο. Επομένως έχουμε ή δεν έχουμε πλέον απεξαρτηθεί από τη μέγγενη των μνημονίων και των αυστηρών επιτηρήσεων;
Σε περίπτωση που δεν καταλάβατε από τα προαναφερθέντα τι παίζει, ακούστε και αυτό. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προ ημερών εξέδωσε δύο εκθέσεις. Μία για το εξάμηνο με τις εκθέσεις προόδου των οικονομιών των χωρών της ευρωζώνης και μια δεύτερη που αφορά αποκλειστικά τη χώρα μας και την αυστηρή μεταμνημονιακή της επιτήρηση. Επισημαίνετε σε όλους τους τόνους η προβληματική εικόνα της ελληνικής οικονομίας με τα πολύ υψηλά ποσοστά κόκκινων δανείων, το τεράστιο χρέος και τις χαμηλές προοπτικές για εισροή κεφαλαίων και επενδύσεων. Είπατε τίποτα; Η έκθεση αυτή, δηλαδή, τελειώνει με εμφατικό τρόπο το κυβερνητικό αφήγημα για τους δείκτες επενδύσεων και την δυνατότητα της ελληνικής οικονομίας.
Η ιστορία δεν είναι καθόλου απλή. Το Eurogroup είναι απαραίτητο να δείξει ότι η Ελλάδα έχει αποκτήσει σταθερότητα και μέλλον. Στις 5 Απριλίου που είναι το επόμενο θα πρέπει όλα να είναι απολύτως συμφωνημένα. Αυτό το ξέρει καλύτερα απ΄όλους ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο οποίος έχει, εδώ και καιρό με δημόσιες τοποθετήσεις του, κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου. Δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη χωρίς τραπεζικό σύστημα υγιές. Τι σημαίνει αυτό το ξέρουν ακόμα και οι πέτρες. Πως μπορείς να μιλάς για κανονικότητα όταν υπάρχουν ακόμα capital control ή όταν δίνονται ελάχιστα δάνεια ακόμα και προς απόλυτα συνεπείς επιχειρήσεις και φυσικά πρόσωπα.
Η κυβέρνηση βρίσκεται πια μπροστά σε ένα πολύ κρίσιμο σταυροδρόμι. Υποχωρεί και δίνει την εντύπωση ότι ακόμα η άσκηση πολιτικής στο εσωτερικό της χώρας είναι προϊόν διαπραγμάτευσης με τους θεσμούς ή προχωρεί μονομερώς και βάζει σε κίνδυνο την προοπτική της χώρας. Ο Αλέξης Τσίπρας καλείται να αποφασίσει τι θα πράξει και μάλιστα σύντομα. Το live your myth in Greece μας τελειώνει ……
